Uiteindelijk lukte het om vijf bolletjes te scoren, weliswaar niet in de kleur die ik eigenlijk wilde (turquoise), maar de rose is ook wel mooi.
Ik besloot er de Southbay sjaal mee te maken. Dat bleek een heel prettig en makkelijk patroon te zijn en de sjaal was na vier daagjes haken al af. Daarna ben ik nog een dag in de weer geweest met een rand en een franje.
Tja, je legt het nog niet op tafel of er komt een opdringerige kat naast zitten.
Toen ik het neerlegde op het terras om een foto te maken bij daglicht (inmiddels te groot voor op tafel) vond Lola dat meteen een goed idee.
En hier is hij klaar, compleet met franje.
Het patroon kun je onder andere hier vinden.
Toen hij af was, voelde ik me er toch niet helemaal prettig in. Ik ben geen mens van wapperende kledingstukken, maar mijn dochter wel en hij staat haar perfect.
Ik wil er nog eentje gaan maken, als ik ooit die turquoise Bianca op de kop kan tikken. De volgende ga ik met een dikkere naald maken, zodat hij wat luchtiger wordt. Deze is met naald nr. 4 gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten