haken herontdekt

Vroeger haakte ik wel. Dat deed ik met Durable katoen. Ongebleekte katoen, want die was goedkoper. Ik maakte kleedjes (dat zijn geen jurken) en vitrage. Katoen is dun en dat duurde altijd lang voordat er iets af was. Mede omdat ik in die tijd ook nog een full time baan had. Op een gegeven moment heb je daar geen zin meer in. Er blijven teveel 'onvoltooide werken' in de kast liggen en dat is zonde van het garen, vooral als je het al niet breed hebt.

Die hobby verdween naar de achtergrond. Er kwamen kinderen en een tijdlang heb ik me op het breien van truitjes gestort. Die ook niet altijd af kwamen, maar soms toch wel. Het resultaat was niet altijd even geweldig, maar ik had er plezier in. De kinderen werden groot en wilden geen truien meer aan die door mama gebreid waren. Een tijd lang was breiwerk trouwens helemaal uit de mode. Ik had inmiddels een nieuwe hobby ontdekt: internet. :)

Maar ik heb graag wat in mijn handen als ik stilzit. Af en toe begon ik nog wel eens een breiwerkje. Het kwam nooit af of het paste niet goed. Haken deed ik niet meer, want dat vond ik teveel gepriegel.

Tot ik een tijdje terug op een weblog las over granny stripes, omastreepjes dus. Dat kun je van wol maken en je kunt er dekentjes mee maken of kussenhoesjes, eenvoudig dus. Ik wilde het wel eens proberen. Zodoende kocht ik bij Zeeman een paar goedkope bolletjes en ging aan de slag.

Dat was leuk om te doen. Wol (nou ja, acryl dan, ik noem alles 'wol') en een dikke pen dat schiet lekker op. Bovendien is het veel soepeler dan katoen en dat past beter bij mijn manier van alles lekker losjes in mekaar flansen. Grote stappen gauw thuis.
Maar de wol raakte op en Zeeman had nergens meer blauw. Dus ging ik met rood verder en later ook met rose en lichtblauw. Toen dat allemaal op was, was de deken nog lang niet klaar.
Erger nog: de blauwe bank waarbij dit bedoeld was, werd ondergepiest door een kater en was niet meer te redden. Ook het rode vloerkleed ging de deur uit toen we bij de kringloop twee oranjekleurige rieten stoeltjes kochten, waar het bij vloekte. Dat kleed ligt nu bij dochter op de vloer.
Daar zit je dan met je deken. Hij verdween in een krat en daar ligt hij nog steeds. Soms ga ik nog een stukje verder (inmiddels wit erbij gekocht), maar hij wordt erg zwaar en ik heb eigenlijk geen idee waar ik hem moet laten als hij klaar is.
Ik ben van de restjes nu wat aan het oefenen met granny vierkantjes, met het idee om wat stroken daarvan tussen de banen te zetten. Dat is minder warm en zwaar om te doen in de zomer.